هربار که مرا میدید ساعتها گریه میکرد ؛

آخرین بار که بسراغم آمد دیوانه وار می خندید

وقتی حالت استفهام را در نگاه من دید با طعنه گفت :

تعجب مکن که چرا میخندم ، من دیگر آن زن سابق نیستم !

بس بود هرچه تو قاه قاه خندیدی و من های های گریستم ،

تازه حرفش را تمام کرده بود که یکباره قطره اشکی سرگردان

در گوشه چشمش لنگر انداخت ،

با طعنه گفتم : بنا بود گریه نکنی ،

پس این قطره اشک چیست ؟

اشک را با دست پاک کرد و فیلسوفانه گفت :

این ؟ این قطره ، اشک نیست !

نقطه است ! میفهمی ؟

این آخرین نقطه ایست که

به آخرین جمله ی

آخرین فصل

کتاب ایمانم به عشق مردان گذاشتم !

من دیگر به هیچ چیز مردان ایمان ندارم

بجز به یکپارچگیشان در نامردی !!!

نظرات شما عزیزان:

shahrzadr

ساعت21:54---8 بهمن 1392

[وب سایت] - [ایمیل]

منم ایمان دارم نامردن

مائده

ساعت20:56---6 بهمن 1392

آخیییییییی
پاسخ:اشکال نداره ناراحت نشو آبجی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: